Eikengal
inkandfeatherEikengal is een rond bolletje dat net onder de oppervlakte van het blad zit. Het is een soort woekering van het blad waar de eikengalwesp (Cynips quercusfolii) een larfje in het blad heeft gelegd. De boom gaat als reactie een bol(letje) om de indringer maken. (Alle gallen zijn een verdediging van een plant tegen een bedreiging door een organisme: schimmel, bacterie, insect).
Van deze gallen (ook galnoten of galappels), die looizuur bevatten, kan je inkt maken. Inkt is opgeloste kleurstof om te schrijven of te drukken. Neem een pot en doe er enkele doorgesneden appeltjes in, een paar roestige spijkers en wat water. (Er mag ook azijn bij). Laat dit drie of vier dagen staan en je hebt inktwater. Na het schrijven wordt de inkt mettertijd donkerder.

Je kan ook van walnoten inkt maken (Zie beits).
Roet met water koken en filteren geeft ook bruine inkt.

Inkt werd in poedervorm verhandeld. Chinese: zwavelijzer + sap van de lakboom; Egyptisch zwart: roet + Arabische gom, rood: rode oker (cinnaber) ofwel rood kwiksulfide.

Het verschil tussen pigment en kleurstof: kleurstof is in water oplosbaar en pigment niet. Daardoor hebben inkten geen goede lichtechtheid.

Verschil inkt - verf

In strikte zin is inkt een (colloïdale) oplossing van kleurstoffen, en verf een smeersel met pigmenten. Verf beschermt en dekt de ondergrond. Inkt trekt er in (maar beschermt niet). Inkt is een zeer vloeibaar kleurmiddel om te schrijven of te drukken.

Oost-Indische inkt is wel een zeer lichtechte diepzwarte inkt die bestaat uit zuivere koolstof (roet) in water. Er is geen bindmiddel (als Arabische gom) nodig om na het drogen de deeltjes onoplosbare aan het papier en aan elkaar te binden.

Traditioneel bevat deze inkt wel een gombestanddeel in de blokjes die op een wrijfsteen fijngewreven werden met water.

Andere inkten worden gemaakt door een reactie van looizuur (bv uit galappels) met een metaalzout (ijzer(II)sulfaat of koper(II)sulfaat). De kleur ontstaat pas als de inkt aan de lucht werd blootgesteld. Daarom werd er bijgekleurd met bv sepia dat uit de inktzak van de zeekat werd gehaald.

Arabische gom is harsachtig en wordt gewonnen uit de schors van Acacia bomen. De gom is oplosbaar in water en daardoor is waterverf waarin het gebruikt wordt niet watervast.

Schellak wordt gewonnen uit een afscheiding van de lakschildluis (een boomluis), het droogt watervast waardoor tekeninkt watervast is.

Een pen kan je snijden uit geschikte rietstengels of (een van de 5 grootste) ganzenveren (of die van zwanen, of kalkoen). Ben je rechtshandig, neem dan een pen uit de linker vleugel. Probeer hoe ze het best in de hand ligt. Teken de bovenkant af, zodat je daar in de lengterichting een snede in kan maken. Maar snijd eerst dwars daarop de achterkant schuin en puntig weg. Steek de punt hiervoor enkele tellen in kokend water voor je gaat snijden. Je kan op ongeveer 2 cm van de penpunt met een hete speld een gaatje branden om de insnijding te stoppen. Je kan de vlag gedeeltelijk of volledig wegsnijden. Maak de binnenkant wat vrij. Om te schrijven doop je de pen telkens in de inkt. Neem niet te veel, want dan maak je vlekken. Druk niet te hard.

Je kan ook een penseel maken met de grote schacht van een veer. Knip een stuk van het smallere bovendeel van een veer af en trek het door de grotere holle schacht zodat de baarden de haartjes van het penseel vormen.

Hoe merk je dat de onzichtbare inkt op is?
Eén druppel inkt kan miljoenen aan het denken zetten. (Lord Byron)