Goed nieuws voor lekkerbekken en smulpapen! Een eenvoudige en efficiënte manier om voedsel langere tijd te bewaren zonder dat het slecht wordt is… eten. Als er (te) veel is, eet je veel. Je lichaam slaat het overbodige voedsel op als vet. Dat wordt aangesproken op momenten dat je de energie nodig hebt maar te weinig voedsel (brandstof) hebt. Dieren die een winterslaap houden hanteren dit principe om te overwinteren: eerst vet opslaan, daarna het metabolisme stilleggen: zo weinig mogelijk bewegen om de energiebehoefte zo klein mogelijk te houden.
Hoeveel reserves je zo kan opslaan?
Als je normaal 60 kilo weegt lijkt het me dat je je overlevingskansen niet verhoogt als je ook nog eens 100 kilo vet gaat meesjouwen.
Laat dat maar aan anderen over.
Op de Stellmoorsite bij Hamburg (+ 10.000 v.Chr.) tonen vondsten aan dat overzwemmende rendieren werden beschoten en gedood. Ze werden met stenen verzwaard, allicht om de vleesvoorraad in het koude water langer te bewaren.
Onze voorouders kenden de natuur zeer goed. Hun overleven was ervan afhankelijk.
Een lange en koude winter overleven was kei moeilijk, en lukte vaak niet.
Als er niets meer te vinden was, waren ze bereid ultieme risico’s te nemen.
En gevaarlijke reserves aan te spreken.
Archeologen vonden heel wat –ook beschilderde- benen van de uitgestorven holenbeer. Tegen het einde van de eerste ijstijd, ca. 15.000 jaar geleden, was hij er niet meer.
Waaruit ze concluderen dat die aanbeden werd.
Gerespecteerd en gevreesd werd hij zeker!
De holenbeer (Ursus spelaeus) leefde in Europa, en at hoofdzakelijk planten. Het mannetje kon 3,5 meter groot zijn, staand op zijn achterpoten. Hij kon 450 kilo wegen!
Ik veronderstel dat hij uitgemoord werd. Dat dit de ultieme overlevingsstrategie was.
Een op de winter voorbereide, volgevreten beer in zijn winterslaap in een grot (zijn hol) overvallen: een geweldige bron van eiwitten en vetten. En een warme pels!
En een veilige en beschutte woonplek!
Observatie, voorzichtigheid, handige wapens en samenwerking hielpen zo allicht de winter te overleven. Toch voor de mens. Pech voor de beer…
Honger lijden = langer leven (langlopende studie, resultaten 2017)
Je kan langer leven als je (te) weinig eet (ongeveer 20 tot 30 procent minder calorieën dan in een aanbevolen dieet zonder zichzelf uit te hongeren). Dus niet zo weinig dat het tot ondervoeding leidt. Dit biedt ook een betere bescherming tegen hart- en vaatziekten. Vet en suiker eten is bij dit dieet geen probleem.
Veel grote religies lassen een periode van vasten in. Mensen doen het soms ook om af te vallen, of te ‘ontgiften’. Er zijn aanwijzingen dat minder calorieën opnemen gezond is m.b.t. insuline, cholesterol, hart en vaatziekten. Het is ook goed voor ons brein. Zowel in de organen als in de hersenen remt vasten schadelijke afbraakprocessen, veroorzaakt door ontstekingsreacties en oxidatieve stress. Volgens een Amerikaanse studie (2017) kan drie dagen vasten het hele immuunsysteem van mensen regenereren doordat stamcellen een kickstart krijgen om nieuwe witte bloedcellen te maken ter bestrijding van infectie. En het lichaam heeft zich tijdens het vasten ontdaan van inefficiënte onderdelen van het systeem die beschadigd of oud zijn.
IRA-leden hielden in 1981 een hongerstaking om als politieke gevangene te worden erkend. Ze dronken alleen maar water en hielden het tussen de 46 en 73 dagen vol (meestal 60).
Hij had een prachtfiguur voor zijn buik aan een eigen carrière begon.
(nr Margaret Hasley)