Grafiet komt op verschillende plaatsen in de bodem voor als mineraal. Het is een kristallijne vorm van koolstof, vergelijkbaar met diamant. Het is ondoorzichtig, zacht, ijzerzwart tot staalgrijs van kleur en het voelt vettig aan. Het kan voorkomen in de vorm van kristallen, vlokken, schilfers, aderen, bodemlagen of verspreid door metamorfe gesteenten.
Het is zacht en zelfsmerend, en wordt ook uit cokes gemaakt voor koolborstels in elektromotoren.
Van samengeperst koolstof is grafiet de zachtste, en diamant de hardste vorm.
De dichtheid van koolstof varieert tussen 2,25 g/cm3 voor grafiet en 3,51 g/cm3 voor diamant.
In Seathwaite Fell (Borowdale, Engeland) vond men in 1564 lagen van bijna puur grafiet. Gespleten en in reepjes gesneden leverde dat een grafietstift op. Om vuile handen te vermijden kreeg dat later een houten houder.
Door in een labo schokgolven door grafietschijfjes te jagen kan zeshoekige diamant gemaakt worden die 58% sterker is dan gewone. Deze lonsdaleïte blijft wel maar een paar nanoseconden stabiel (2023).
