Stopverf of mastiek is een stug deeg van krijtpoeder (Calciumcarbonaat, CaCO3), loodwit (giftig, wit loodpigment, wordt nu niet meer gebruikt) en lijnolie of sojaolie. Het droogt heel langzaam, in enkele weken, of liever maanden. Het wordt gebruikt om ruitjes in een raam te zetten.
Ook de hars van de mastiekboom Pistacia lentiscus werd gemengd met een vulmiddel als stopverf gebruikt.
De ruit wordt met enkele millimeter speling (iets te klein) gesneden en met nageltjes (of glaspennen) vastgezet. Met stopverf dichten werkt alles af.
Te slappe stopverf kun je verstevigen met krijt. Te stugge stopverf kun je soepel maken door ze in je handen te verwarmen en te kneden, eventueel met wat lijnolie.
Droge stopverf kan je verhitten om ze week te maken, of ze met een beitel wegkappen.
Om houten vloeren en dakgebinten te restaureren, spleten en gaten te vullen heb ik die meestal afgewerkt met mastiek i.p.v. het veel te dure kneedhout of houtvulmiddel. Tot mijn verbazing werd het zeer snel keihard nadat het (tegelijk met het hout) behandeld werd met een vernis op basis van solventen (anders dan water).
