Een beer heeft door zijn dikke pels geen last van bijen. Mogelijk heeft een snoepende prehistorische beer de mensen op het idee gebracht om ook honing van bijen te roven. Wilde kolonies vind je vooral in holle bomen. In Spanje bij Valencia en La Aranas zijn grottekeningen gevonden van beren en mensen die 8.000 tot 14.000 jaar geleden al honing roofden. (You tube werkte toen helaas nog niet.)
Om bijen rustig te maken en hun onderlinge communicatie te verstoren wordt voor het weghalen van honing nog steeds rook gebruikt.
Korven werden ook afgezwaveld, maar door zwaveldampen werden de bijen gedood.
Voor vroegere imkers was een bijenvolk als vee.Een ‘vette’ bijenkorf werd geslacht. Daar hoorde ook het doden van de dieren bij.
Door het verbranden van natronsalpeter worden bijen bedwelmd, maar niet gedood.
Salpeterzuur (kunstmest) soms gemengd met tabak in de dathepijp geeft lachgas dat hier ook voor gebruikt wordt, maar de levensduur van bijen verkort.
Fijn gesneden bovist (stuifzwam, Bovista plumbea), en Berkenzwam (valse tondel) zijn ook geschikt, evenals de gedroogde bloeiwijze van hennep (wiet).
Als brandstof smeulen ook tabak, ribkarton, jute, vermolmd hout, gedroogde lavendel, vruchtpluizen van de fluweelboom, houtkrullen... in de beroker.
