Wantsen (Heteroptera) zijn over het algemeen platter dan kevers waar ze op lijken. De bedwants of wandluis (Cimex lectularius) kwam in het westen bijna niet meer voor. Ze wordt 5 tot 6 millimeter lang en is roodbruin tot bruin. Ze leven in groepen en verblijven overdag in spleten en kieren. Ze kunnen niet goed tegen kou. Met de intrede van de centrale verwarming floreerden ze in het westen. Bedwantsen zijn in gematigde streken slechts actief tijdens de zomer of in goed verwarmde lokalen.
Ze overleven meerdere uren vrieskou, maar gaan er aan bij langdurige blootstelling aan +45⁰ C. Kom je uit een risicogebied, doe dan je kleding in de droogkast. Een professionele (en dure) bestrijding bestaat uit het enkele uren verhitten van het hele pand tot 60⁰C.
Rond 1940 werden ze grotendeels uitgeroeid met DDT, waartegen ze resistentie ontwikkeld hebben. Door onze verhoogde mobiliteit en hun resistentie neemt hun voorkomen vanaf 2000 weer toe.
De volwassen wants is een goede overlever die vele maanden zonder voedsel kan. Ze leeft van bloed van onder andere de mens. De steeksnuit bestaat uit een buisje dat bloed zuigt en een tweede dat verdovende en antistollende stoffen injecteert. Hierdoor voelt men de beet niet en stolt het bloed minder snel.
Uitgeademde CO2 en lichaamswarmte (en geur?) trekken deze dieren aan. De benen lijken favoriet. De steekwondjes hebben veel weg van muggenbeten: kleine, rode bultjes.
De wantsen zijn ongeveer een uur voor zonsopgang het meest actief. Bedwantsen blijven slechts gedurende het steken op hun gastheer. Daarna zoeken bedwantsen beschutting in de naden van de matrassen of de kleine spleten in en bij het bed, waar de wijfjes eitjes leggen.
Bij een beet van een bedwants (Cimex lectularius) zie je meestal meerdere bultjes bij elkaar. Als een bedwants verstoord wordt tijdens het eten, begint ie opnieuw. En vind je bv 3 beten op een rij.
Een beet kan dagen lang ontzettend jeuken. In tegenstelling tot bijvoorbeeld muggenbulten die slechts een dag blijven jeuken. Vaak begint de jeuk pas in de loop van de dag of enkele dagen later.
Bed bugs belagen je in bed, en bijten ook onder de dekens.
Bedwantsen hebben stinkklieren die een karakteristieke geur produceren: een olieachtige, zoetige geur als er voldoende aanwezig zijn.
In ideale omstandigheden (hoge temperatuur en aanwezigheid van gastheren) bedraagt de cyclus van ei tot adult twee maanden. Bij gebrek daaraan kan de cyclus 1 tot 2 jaar duren, ze kunnen zonder voeding gedurende meer dan een jaar overleven.
In tegenstelling tot andere bloedzuigende insecten als sommige muggen en vlooien, kan de bedwants geen ziektes overbrengen.
