Perkament is dunne huid van kalveren, koeien (:vellum, of velijn, ook gebruikt voor trommels en als ruit), geiten, schapen(:pergamenum), konijnen of ezels, zelden paarden en varkens.
Perkament heeft gemiddeld een dikte van ongeveer 0,6 mm.

perkamentDe huid lang weken in stromend water om ze zacht en schoon te maken.
Acht dagen in dik kalkwater (vroeger hondenmest) leggen, waardoor haarwortels en vleesresten los komen (in de winter tot 2 weken). Zeker 2x/dag omroeren.
Haarresten en vleesresten wegschrapen. De huid opgespannen.
Nogmaals afschrapen en polijsten met puimsteen en krijt (om vocht op te nemen).

Het werd op maat gesneden (eventueel aan elkaar geplakt) en om een stok gerold tot een boekrol (Latijn: volumen), ofwel dubbelgevouwen tot een boekkatern (gevouwen vel van een aantal pagina`s (veelal een veelvoud van vier). Aan elkaar genaaide katernen noemde men een codex. (gebonden boek, in tegenstelling tot boekrol).

Van de 13de tot de 19de eeuw  gebruikten advocaten bijna uitsluitend (96%) perkament van schapenvacht om fraude en vervalsing te voorkomen. De huid heeft een hoger vetgehalte dan andere soorten, nl. van 30 tot 50 procent. Dit vet verdwijnt bij de preparatie en wordt vervangen door kalk. Pogingen inkt weg te krassen of veranderen laat sporen na. Ook overheden gebruikten (soms wettelijk verplicht) dit perkament voor geschriften.

In een bewaard gebleven 12de  eeuwse tekst schrijft Richard FitzNeal, Lord Treasurer van Henry II en Richard I, het gebruik van schapenvacht voor bij alle koninklijke rekeningen, omdat "ze niet gemakkelijk toegeven aan uitwissen zonder dat de smet duidelijk is."

Een windlicht van dun geschuurd en geolied perkament (of varkensblaas)

perkamentwindlicht