Misschien hebben we papier maken gewoon afgekeken van wespen: houtvezeltjes of plantenvezels fijnkauwen met speeksel, er een laagje mee maken, en laten drogen.

papiermakenIn 105 vond de Chinese hoveling Ts’ai Lun het papier uit. De productiemethode bleef een streng bewaard staatsgeheim. Pas in 1144 bereikte de productiemethode via Spanje ook Europa.
In de 5de eeuw was er in Mexico ook al papier. De Azteken maakten dik papier van palmblad, agave of vijgenbast. De codex Fejervary-Mayer heeft zonder enige aantasting 6 eeuwen overleefd.

Met natte, gehamerde vezels kan je dus papier maken. Je kan ook lompen en oud papier tot pap slaan. De pap wordt in een met gaas bespannen raam geschept, en op een viltlaag gekiept. De lagen vilt-papier worden geperst, waarna de vellen te drogen werden gehangen.
Dan worden ze nog in een bad met beenderlijm en aluin gedompeld, en opnieuw gedroogd.

Tegenwoordig wordt bij houtpulp de lignine chemisch verwijderd.
Als vulstof wordt krijt of kaolien toegevoegd, soms ook nog witters en een zetmeelcoating.
Papier wordt (gelukkig) veel gerecycleerd.
Gebruik de lege achterkanten van drukwerk als klad-, print- en schrijfpapier.
    
De West-Europese industrie bleekt nog zelden papierpulp met chloor(gas), wel met chloordioxide, waterstofperoxide of ozon.

Om het gewicht te berekenen van één A4'tje moet het op de verpakking vermelde gewicht worden gedeeld door 16. Een 80-grams A4'tje weegt dus 5 gram. Dit heeft te maken met de standaardpapierformaten.

Berkenbast (de binnenste berkenschors) werd ook ooit als schrijfmateriaal (papier) gebruikt. 

Archeologen hebben een brief van berkenbast gevonden (Veliky Novgorod, Rusland) uit de 12e eeuw. De auteur vraagt aan een zekere Dobroshu info over het te betalen bedrag voor een dienstverlening en om een ​​reactie op zijn brief.

In een tekst uit 93 BC raadt een Chinese keizerlijke schildwacht zijn prins aan zijn neus te snuiten met een stuk papier. Dit taaie papier werd ook gebruikt voor kleding, dekens, pijlvrije vesten en zelfs voor schoeisel!

Papier: zwaarlijvige Ier, of vader van een worm.