Minstens 1 minuut doorkoken doodt de meeste ziekmakers. Om het helemaal kiemvrij te maken kook je het ten minste 7 minuten (plus 1 minuut per 300 meter boven de zeespiegel).
Maak er bij risicowater 10 minuten van. De smaak is dan vaak nog vies. Of waarom dacht je dat er thee bestond? Met wat kruiden of bladeren die je voor de smaak toevoegt losten onze voorouders dit eeuwen geleden al op.
Bier was millennia geleden betrouwbaarder en veiliger dan water, omdat het meermaals verhit en gefilterd werd.
Een oud medisch geschrift in het Sanskriet uit de Indusvallei (Pakistan en West Indië) van 2.000 voor Christus, de Sus’ruta Samhita bevat instructies: ‘Onzuiver water moet gezuiverd worden door het te koken op een vuur of verhitten in de zon, of door er hete ijzers in te dopen, of door het te filteren door zand en grind, waarna men het laat afkoelen.’
Een vulkaanketel wordt al meer dan 100 jaar door West-Ierse vissers gebruikt. Hij bestaat uit een metalen kom waarin een vuurtje gestookt wordt. Er is een luchttoevoeropening in. Daarop aansluitend past een taps toelopende, dubbelwandige schoorsteen, op een rocket kachel. Die dubbele wand is eigenlijk ook een ketel (met een overdrukventiel, een grote vulopening en een stoomfluitdop) waarin je water kan doen. Er gaat dus zeer weinig warmte verloren. En door het zeer grote contactoppervlak van de ketel met het vuur, en het sterke schoorsteeneffect, kookt het water al in enkele minuten.
Via de opening vanboven kan je takjes e.a. brandstof toevoegen.
(Ze zijn te vinden bij outdoor sportartikelen onder de namen Kelly Kettle, Volcano - of Ghillie Kettle.)
